uit zicht

door beslagen ramen

met stille vergezichten

komt de wereld binnen;

via een enkel glas

op de warme keukentafel

wordt het leven vloeibaar

buiten staan de laatste rozen

in het waterige speelzand

montagne

je vous remercie

de schitterende sterren
in een kleurige zak
op stapel hoogte
in het witte ijs
met malheure kachel
en dus sterke spieren
dans le soleil
je reviens au montagne
met bakfiets de laatste zomer in....
en meebewegen met het leven
lijkt toch belangrijk

bereik

de zomer gaat onderweg

de zon is onze laatste kans,

oranje en paars verbleken,

en langs vreemde wegen

zwerven goede doelen;

we vangen ze alvast

met onze nieuwe zakken

om ze later te bereiken.

slijtage

soms zie je pas later

dat het echt goed is:

onder dikke stof

is het echt mooi blauw,

maar het lijkt grijs

je herkent het even niet;

je kan er niet bij

het is verwarrend,

maar je weet het wel,

gelukkig wel

11010

natuurlijk tussen kwadraat en derde macht,

de priemfactoren 2·13

en het alfabet compleet;

nu van ijzer naar kobalt

op naar 10.000 dagen;

het rode koffertje

wacht de reis rustig af,

en voor vandaag XXVI knuffels!

afbraak

vaag kleuren de dagen

door witte muren heen

en groeit de herinnering dicht;

wat echt wordt bedoeld

zal te laat worden begrepen

en telt niet meer mee

voor de schoonheid

van dit moment