sportief

we bellen rond

te hard en te wit

is het plastic gras

de bal springt hoog en laag

het gaat niet door

alle elf van slag

we verbuigen de dag

en spelen door

vogelteldag

ieder heeft zijn eigen vogels

ze vliegen in en uit

je ziet ze dagelijks

de mooie vleugels

de scherpe snavel

de geringde poot

het is indringende

vederlichte emotie

vijfentwintig

negenendertig weken

en een flink pak sneeuw

twee over vier

het mooiste winterkind ooit

prinsheerlijk

een boshut

vol met teiltjes hemelwater

en schimmelig papier

geen idylle, wel charme

om te zien

niet om te wonen

maar om te dichten

met bakpapier

blauwe maandag

een blauwe maandag in tijden van crisis

wie niet slim is zal arm zijn

en morgen verandert de wereld

van wit naar zwart

geluk is een halve stroopwafel

met oranje koffie

en straks

dan zien we wel weer

stekeligheden

de zondagmiddag regent langzaam door

de tijd druppelt weg

en de vijf zit bijna in het glas

het steekt, grijpt terug

en sleept voort