balans

Weemoed, Weelde en Wildernis,

rust, ruimte, vogels en wij,

een touw om de poten

een zonnig broodje aardappel

en het water tot de voeten;

want echt dichterbij

komt het leven voorlopig niet

omdat het toetje geen trifle is.

geruit geras

hier en daar

is het gras gelukkig

groen tussen de letters

en zacht blauwgeruit

als de cello

boven het woud

dagdromend

op de gletsjer

le chant des oiseaux

quand tout renait a l'espérance

sous le beau ciel de notre France

c'est le pays qui m'a donné le jour

mes enfants et ma Normandie

quand le soleil revient plus doux

quand la nature est reverdie

quand l'hirondelle est de retour

c'etait une fete en Normandie

échappement nouveau

nieuwe uitlaat

onder zeil

over maken

en vernieuwen

't valt niet mee

ook niet minder

en dan al die dagen....

achterin

diep achterin

fluisteren blauwe geheimen

bijna ondermaans

in de volle zon

elk jaar weer

ontroerend en stekend

maar bewust

onderweg, dat weer wel

roest

de tand des tijds

wordt dit genoemd

het heeft wel iets

het is echt uniek

maar zo onhandig

zelfs extra zorg

voorkomt het niet

het vreet aan je

of je wilt of niet

roest rust niet

zes maal

nog in geen zestig jaar

in zo'n gezellige Haaring

ik vertrok geen spiering

en was echt spekkoper

want het was gelukkig rood

met een warme tas vol origami

in tjielpende vrolijke vleugelslag

het is niet onopgemerkt gebleven

uithang

met het dingetje uit de deur

in Garnwerd

waar het leven

nog simpel lijkt

één blik

en weg is'ie weer

driest

paddestoelen en bladeren

snoerwarmte en mijn lief

zelfs 's nachts zonlicht

in de rottende glazen

knus tussen de bomen

radio bb opent de dag

de douche komt eraan

en de melk staat klaar

droom

laat ze niet in de kou zitten

het zijn max en lex

op twee rechte stoelen

achter het schaap

van pool tot pijnacker

ontdooiend bedrog

doorgang

buiten het bereik

van een trouwe poes

de dagelijkse werkelijkheid

heel aaibaar en dichtbij

in een poppenkast

zwaaiend en afstandelijk

met groen of rood

om door te gaan

taahlis

les chats voltaires

les textiles sacrees

et le (g)rève de tous

een feestje met piek

over laarzen en tassen

van onder tot bovenjurk

je vous remercie

de tout mon coeur....

sportief

we bellen rond

te hard en te wit

is het plastic gras

de bal springt hoog en laag

het gaat niet door

alle elf van slag

we verbuigen de dag

en spelen door

vogelteldag

ieder heeft zijn eigen vogels

ze vliegen in en uit

je ziet ze dagelijks

de mooie vleugels

de scherpe snavel

de geringde poot

het is indringende

vederlichte emotie

vijfentwintig

negenendertig weken

en een flink pak sneeuw

twee over vier

het mooiste winterkind ooit

prinsheerlijk

een boshut

vol met teiltjes hemelwater

en schimmelig papier

geen idylle, wel charme

om te zien

niet om te wonen

maar om te dichten

met bakpapier

blauwe maandag

een blauwe maandag in tijden van crisis

wie niet slim is zal arm zijn

en morgen verandert de wereld

van wit naar zwart

geluk is een halve stroopwafel

met oranje koffie

en straks

dan zien we wel weer

stekeligheden

de zondagmiddag regent langzaam door

de tijd druppelt weg

en de vijf zit bijna in het glas

het steekt, grijpt terug

en sleept voort